Picobello's in de mist (de mist in)

Het is de meest tot de verbeelding sprekende term in de bergsport: "De Noordwand". Dat geldt ook voor de bergen van het park Monti Sibillini. Hier heerst de grimmigheid, de hoogte, de diepte en de moeilijkheid van de wandeling door de Sibilla Noordwand. Een wand vol met hoogteverschillen, geulen en kloofdalen waar zelfs tot ver in augustus nog sneeuwresten te vinden zijn. Volgens de kaart loopt er een route vanaf de Sibilla Oostgraat direct de Noordwand in tot helemaal achteraan hoog boven het Tennadal; maar ja, dat is volgens de kaart. Weet je dit ver gelegen punt te bereiken dan wacht je een loodzware en zeer steile klim naar boven van zo'n 600 hoogtemeters. Daarna sta je op de top van de Monte Sibilla (2173 mtr.) In de praktijk is het anders. Rob liep de tocht tot nu toe 6 keer waarvan drie keer met succes. Ook vandaag was zo'n dag. Aan het team lag het niet. Wendy, Joke en Wim waren gemotiveerd, hebben conditie en schrikken niet gauw terug. De instap naar de Noordwand werd dan ook snel gevonden en genomen. Het weer was goed en de stemming zat er goed in. Dat het geen makkie zou zijn was al snel duidelijk. Het pad was goeddeels weg en waar het nog te zien was viel het niet mee om het te volgen. Smalle randjes langs diepe afgronden en het doorkruisen van kniehoge vegetatie was schering en inslag. Toen was het 12.30 uur. De bewolking kolkte omhoog en sloot ons in. Het pad was er niet en met een zicht van soms bijna nihil was van enige gebiedsherkenning geen sprake meer. Ruim anderhalf uur werd er gezocht naar de sleutelpassage op de route maar helaas leidde de zoektocht niet tot succes. Uiteindelijk werd besloten terug te keren en nam de mist zo mogelijk nog toe. Het werd zelfs zo af en toe even een beetje duister en de GPS moest het werk doen. Lopend met de pijl op het beeldscherm als betrouwbare gids wisten we uiteindelijk de kam van de Sibilla weer te bereiken en konden we niet veel later in de berghut de dorst lessen.
Geen tocht voor beginners, geen tocht voor diegene die het gebied niet kent en geen tocht voor iemand met hoogtevrees. Wel een tocht voor de doorzetter, de sporter en "de bergmens". Opgeven deden we voor even maar niet voor altijd - We Komen Terug!!!!