De Eiger werd de Jungfrau

Er gebeurde veel tijdens de derde week van september 2012. Terwijl in Nederland de hoedjesparade zich afspeelde op Prinsjesdag namen wij de hoed af voor de Jungfrau. Deze 4158 meter hoge dame dwong respect af en het heeft zeer veel inspanning gekost om haar volledig onder onze voeten te krijgen. 

Hoogste punt rechtsboven is de Jungfrau; 4158 mtr.

De beklimming van deze alpenreuzin was als zodanig niet gepland want, je weet het vast nog wel, de Eiger stond vanaf het begin op onze "to do" lijst. Maar ja, de omstandigheden dwongen ons een andere keuze te maken en zodoende kwam de 4000 meter grens ineens in beeld. Op eigen gelegendheid vertrokken Han en Rob naar de Monchjochshut om daar de nacht door te brengen. Van goed slapen is het niet gekomen en vroeg in de ochtend verlieten we het "Matrazzenlager" om op weg te gaan naar het Jungfraujoch. Dit is het instappunt van de feitelijke beklimming en vanaf daar wordt het serieus. Sneeuw, ijs, gletsjerspleten, rotspartijen en heel erg steile hellingen moeten overwonnen worden om het doel te bereiken. De beenspieren kregen geen rust terwijl langzaam de lucht ijler wordt. Na uren keihard werken stonden we die ochtend op de top!! Wat een kick en wat een uitzicht. 
Na ervan genoten te hebben stond de afdaling ons te wachten. Ook dit was behoorlijk zwaar. Door diepe sneeuw en met de dreiging van vallend ijs boven ons voelde het soms aan als een roulette spel. Ergens ruim na het middaguur konden we ons van het touw losmaken en gingen de stijgijzers van de schoenen. De klus was geklaard en we waren behoorlijk kapot. Maar wat was het mooi! Zo mooi dat we volgend jaar weer gaan want met de Jungfrau op de lijst kunnen de Monch en de Eiger niet meer ontbreken.
Uiteraard volgt er binnenkort een uitgebreid verslag van onze expeditie wat te downloaden zal zijn.

Serieus kimmen; we komen van het scherpe zadel helemaal beneden

Samen met Marco Bomio, onze gids, op de top. Marco, Rob, Han (vlnr)

 

September -Eiger maand (deel 8): the continuing story

Feitelijk kriebelt het alweer vanaf vorig jaar eind september. Toen ondernamen Han en ik onze eerste poging op de steile en scherpe Westgraat van de Eiger. Met 3970 meter is dit een berg van formaat en hier is Europese berggeschiedenis geschreven. Helaas gooide de onweersdreiging roet in het eten en keerden we halverwege terug omdat veiligheid nou eenmaal bovenaan staat.
Afijn, we zijn weer een jaar verder en de motor staat klaar om vrijdag 14 september te vertrekken. Maar...........de weersverwachting voorspelt ook dit keer een mogelijk niet doorgaan van de expeditie. Waarschijnlijk gaat er verse sneeuw vallen en wanneer die er nog ligt volgende week is het onmogelijk om de geplande tocht te maken. Balen? Ja, best wel maar we hopen natuurlijk dat het toch gaat lukken.......misschien wat later in de week. Mocht het echter niet door kunnen gaan dan hebben we een alternatief van formaat; namelijk de Jungfrau. Samen met de Eiger en de Monch vormt deze prachtige berg het decor hoog boven Grindelwald. Met ruim 4150 meter is het gelijk de hoogste van de drie en domineert ze het dal en de omringende omgeving. De berg is wat minder steil vandaar dat er met verse sneeuw wel te lopen en te klimmen valt al zal het een zware onderneming worden.
Jullie lezen het; we gaan ervoor en als het weer ook maar een beetje meezit dan begeven wij ons volgende week op grote hoogtes. Hou ons in de gaten!

Eiger, Monch en Jungfrau: onze "speeltuin" volgende week?!